MINISTERSTWO KOMIKSU

Dzień 70

Temat: Czy o komiksie można mówić przy pomocy poezji - część 2

Ciąg dalszy naszej komiksowej podróży! Wsiadajcie do pociągu.

Część 1 - TUTAJ.

Uwaga, uwaga, przed nami druga stacja, na której się zatrzymujemy: WAGONOWO. Stop! Doskonale, czas zatem na... spakowanie walizek przed dalszą podróżą. Narysujmy kształt walizki... 

No, ale najczęściej jedna walizka nam nie wystarcza. Musimy przecież zabrać ze sobą kapcie, ręcznik, szczotkę do zębów, mydło, taboret i kaloryfer. Dlatego pakujemy się do... dwóch walizek! 

Mamy dwie walizki, więc pakujemy je do wagonu! I jesteśmy gotowi do dalszej podróży. Hm... spójrzcie na nasze dwie walizki w wagonie. Te dwa kwadraty wyglądają teraz jak dwa okna, prawda? Dwa okna w wagonie. Przydałoby się, aby ktoś stanął w tych oknach i pomachał do nas. Te dwa okna obok siebie wyglądają jak DWA, KOMIKSOWE KADRY. Komiks to sztuka sekwencyjna, czyli opowiadanie historii za pomocą obrazków. Jeden obrazek to jeden kadr. Ale żeby powstał komiks, żeby narodziła się komiksowa historia, muszą być co najmniej dwa kadry, dwa obrazki obok siebie. Przykładowo: jeśli na jednym obrazku biegnie chłopiec, a na drugim obrazku ten sam chłopiec się przewraca, to wtedy mamy komiks! Oczywiście komiks może mieć bardzo dużo kadrów, bardzo dużo obrazków, ale nie może mieć ich mniej niż dwa! Komiks jest jak te dwa okna w naszym wagonie. A co mieści się w tych wagonach? Co możemy narysować w naszym dwu-kadrowym komiksie?  

(kolejny fragment wiersza Tuwima)

Wagony do niej podoczepiali 
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali, 
I pełno ludzi w każdym wagonie, 
A w jednym krowy, a w drugim konie, 
A w trzecim siedzą same grubasy, 
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy, 

No właśnie, “pełno ludzi w każdym wagonie”, jak pisał Tuwim. Nie ma komiksu bez bohatera, tak samo, jak nie ma pociągu bez ludzi. Proponuję Wam, abyście teraz w pierwszym kadrze Waszego komiksu, czyli w lewym oknie wagonu, narysowali komiksowego bohatera albo... SIEBIE! No, ale jeśli ma to być komiks, to coś się musi wydarzyć w drugim oknie wagonu! Co to może być za historia? Niech podpowie wam wiersz Tuwima. Ale...

Ciąg dalszy - JUTRO!

Zapraszamy!

***